top of page
— — · — · — · · ·
Venus in je mars
De mannelijke kooi was mijn uitgangspunt Chimamanda Ngozi Adichie
verteld in haar ted talk “why we should al be feminist” over dit fenomeen. Hoe de maatschappij een man in een sociaal geaccepteerde “kooi” van mannelijkheid plaatsen. Sterk zijn, niet zeuren, doorgaan. Ik probeerde de emoties als een figuratief object weer te geven wat geduwd en onderdrukt word.
Door de kleuren die ik had toegevoegd werd het monoloog een dialoog tussen de twee (misschien meerderen) seksen. De andere werelden en bewustzijn die communiceren maar elkaar ook niet helemaal kunnen vatten.
Voorgaande jaren heb ik me minder gefoccused op hoe ik mijn werk presenteer. Ik probeer me nu te richten op het idee van hoe mijn werk er bij elkaar uit gaat zien.
Bij dit werk vraag ik me af
Het monument van inefficiëntie
Het monument van inefficiëntie
Mij viel op dat ik erg in mijn hoofd zat omdat er zoveel abstracte en bijna filosofische ideeën door mijn hoofd schoten. Toen ben ik vanuit deze ideeën een vorm gaan maken.
de blokken zijn doormidden gezaagd, allemaal op hun unieke manier passen de delen bij elkaar.
ik zette ze neer en zag een soort monument van inefficiëntie voor me.
Het puzzelen laat ik achterwegen en ik focus mij op de vorm van dit monument.
Stonehenge
Holocaust monument Berlijn
Peter Eisenman
"Tijd nemen om tijd te verdoen"
deze zin bleef na mijn mindamp in mijn hoofd hangen. het houd in dat we in ons efficiënte Nederland niet de tijd hebben of nemen om te stoppen en stil te staan. inefficiënt kijken naar hoe we ons voelen vandaag.
het toppunt van inefficiëntie is voor mij de puzzel. Het is een gek idee dat je toewerkt naar het eindproduct (de affe puzzel) maar zodra deze bereikt is valt de functie weg. je breekt hem af en begint weer op nieuw.
vandaar de puzzel die niet past. zo kun je het einddoel niet bereiken en daarmee het verliezen van de functie eeuwig uitstellen. de tijd staat dan als het ware stil.
bottom of page