top of page

Het zoomdiner

In een tijd waarin weinig mag en weinig kan vergeten we soms wat we allemaal nog wel kunnen doen. Het is logisch om ontmoedigd te raken van de grote waslijst aan dingen die je na deze lockdown gepland hebt staan. Maar waarom niet al beginnen met wat door gaat. 

Eten is altijd een fundamenteel onderdeel geweest van mijn bestaan. Natuurlijk, zonder is er geen bestaan. Maar daarnaast zonder het door te hebben zijn er herinneringen en gevoelens aan verbonden. Ik wilde deze met belangrijke mensen in mijn leven uitwisselen. Iedereen maakt een gerecht waar hij of zij gelukkig van word in dit coronatijdperk. Op afstand houden we een diner, en misschien kunnen we een nieuwe herinnering aan ons receptenboek toevoegen. 

Inleiding 

De wereld staat even stil. 

Hoe weinig je kan en hoeveel je wil. 

Een corona contrast wat bij niemands levensstijl past.

Stille stranden, steden, gebeden. 

En nog steeds niet stil genoeg. 

We hebben nog veel voor de boeg. 

Soms kan het voelen alsof niks meer mag en niks meer kan. 

En dan sta je daar boven je pan, 

Of je potje, dit neem je elke keer tot je.

Iets waar je wel voor kiezen kan. 

Dat wat borrelt in de pan. 

Deze keuze gaan we samen delen.

Want die betekend iets voor velen. 

Eten, spreken, preken, praten

Tot dat we uiteindelijk deze zoom verlaten.

 

Intermezzo 1

Het eerste ingrediënt voor een geslaagd diner is gezelschap

De mensen waar je naar kijkt bij iedere hap

Een maakt een grap 

De rest lacht 

Nieuwe contacten of een reünie 

Zijn het er tien of zijn het er drie

Maar vooral gaat het erom wie.

 

Intermezzo 2

Het tweede ingrediënt is eten

Dat kun je vergeten, meten, maken

Het kan je smaken of niet zinnen

Je moet kan het verzinnen 

Je kan je erop verheugen 

En het zit in je geheugen

 

Intermezzo 3

Het derde ingrediënt is gesprek 

Ongemak komt op bij gebrek 

Langzaam gaat de tijd 

En je hebt spijt dat je toegestemd hebt

Dat je de tijd verspild hebt

Maar als het goed klikt 

Is de sfeer geschikt 

En als iedereen praat 

Is het opeens heel laat

Resenie

Door Floor de Bruin

 

‘Het zoomdiner’ is een van de vele nieuwe begrippen uit deze tijd. Wie had ooit gedacht dat je zoomend Sinterklaas of kerst zou gaan vieren met je familie? 

Vrijwel iedereen is bekend met de online bijeenkomsten. Zelfs mijn eigen opa en oma doen er nu aan mee, met tegenzin toegegeven aan de technologie.... Maar hoe fijn is het dat we in een tijd leven waarin het toch mogelijk is om elkaar te zien en te horen terwijl iedereen op afstand zit. 

Nu gaat communiceren niet zoals we gewend zijn en iedereen kent de worstelingen van het zoomen, maar laten we kijken naar wat er wél kan zoals de positief ingestelde Mariken in haar tekst beschrijft. 

Het persoonlijke beeld dat Mariken heeft gemaakt van de mensen die het dichtst bij haar staan is voor iedereen herkenbaar. Het is daarom troostend omdat je beseft dat iedereen met de pandemie te maken heeft. Ook kan het confronterend zijn, is dit nou echt de manier waarop we nu ‘gezellig’ samen zijn? 

De setting was goed verzonnen met het gedekte tafeltje, wel had daar meer aandacht aan besteed kunnen worden. Ik had als beschouwer meer deel willen uitmaken van het diner om mij minder als eenzame buitenstaander te voelen. 

Het was fijn om te kijken naar een beeld dat is gemaakt met een optimistische insteek tijdens een bittere tijd.

Anekdote

Nips geks 

"Nips geks" is een fotoserie met online vergaarde foto van tepels. op de breitner academie hebben wij beschikking tot een gender neutraal toilette. Ik wilde kijken of men het verschil tussen vrouwen en mannentepels (wanneer ingezoomd) nou echt uit elkaar kunnen houden. Dit om de censuur van vrouwentepels te ontkrachten. 

 

In het zoek proces stuitte ik echter harder op tegen de censuur dan ik van te voren dacht. Het enige beeld materiaal wat ik kon vinden van vrouwen tepels waren pornografische, gecensureerde (met een sticker ervoor) of zelf gemaakt/opgestuurd gekregen. Anderzijds waren alle mannentepels die ik vond zonder haar, wat ook niet representatief is voor de gemiddelde man. 

 

Deze confrontatie met het thema wilde ik juist verwerken in de fotoserie. Vandaar dat er nu een duur bedekt is met "normale" mannentepels en een deur met gecensureerde, pornografische en opgestuurde vrouwentepels. 

WhatsApp%20Image%202020-09-28%20at%2013.
WhatsApp%20Image%202020-09-28%20at%2013.
WhatsApp%2520Image%25202020-09-28%2520at
Schermafbeelding 2020-09-24 om 14.27.05.
Schermafbeelding 2020-09-24 om 14.27.05.

Feedback 

​

Waar heb ik behoefde aan?:

Spelen met normale tepels van vrouwen of juist de gecensureerde tepels die ikzelf gebruikt heb. 

​

Wat werkt?:

humoristisch, actueel en visueel goed werkend. 

Het zonnetje in huis 

Allereerst begon ik mijn fotoserie met alles wat paars en geel is. Voor de combinatie paars en geel had ik vroeger een bijna dwangmatige afkeer. De naam #sensitivecontent is daarom een terugkoppeling naar mij maar ook naar de term op Instagram. Mijn keuze met de bewerking is bewust om de lelijkheid voor mij nog extra te benadrukken. Deze manier van bewerken geeft mij ook een gevoel van afkeer. Dit is het lelijkste wat ik ooit gemaakt heb. Gelukt dus.

Schermafbeelding 2020-09-27 om 12.39.33.

#sensitivecontent

Schermafbeelding 2020-09-27 om 12.38.59.
WhatsApp Image 2020-09-21 at 10.42.17.jp

Familie portret 

Screenshot 2020-09-08 at 17.10.56.png
Screenshot 2020-09-08 at 17.11.06.png

Flatmilie

​

Het thema familie brengt bij mij heel veel herinneringen, gevoelens en gezichten naar boven. Toch dacht ik daarna direct aan de herinneringen, gevoelens en gezichten die ik niet ken. Ik woon in een inmens grote Bijlmer flat waar heel veel families wonen. als ik snachts naar huis loop zie ik daar nog bij enkele ramen een licht branden, dan fantaseer ik over wat ze vandaag gedaan hebben en waarom ze noch wakker zijn. is de moeder een nachtzuster? of hebben ze net ruzie gehad? deze mensen wonen bij mij, maar ik heb geen idee van hun bestaan. 

bottom of page